ISMAHAN ÇERİBAŞI
Köşe Yazarı
ISMAHAN ÇERİBAŞI
 

Yakışık Almaz

Ey gönlümün susmayan feryadı! Sen, olmayan sabahın içeresinde kalanım. Bir ben yakışmadım yanına Bir ben sustum, bir ben konuştum sensiz akşamlara. Dağlara, yollara anlatırken seni Bir ben değişmedim sana bakarken Sönen sokak lambalarına inat, Bir ben yakışmadım yanına... Bilirdim, kimsenin harcı değildi seni sevmek, Bu yüzden düşmedi kimsenin dilinden, sevdaya dair cümleler Bu yüzden yazmadı kalem bile "seni seviyorum" diye. Çünkü yakışmadı, hiçbir geceye özlemek... Ay ışığını saklarken koynumda ve  Yastığına vurunca şavkı, Bir bana yakışmadı boylu boyunca yanına uzanmak. Bir bana yakışmadı, seni gizli saklı tutmak... Daha neler neler var bir bilsen. Ne kırgınlıklar ne öfkeler biriktirdim zamana...  Susmak zorunda kaldığım, Ve gitmek... Evet, kapıyı gösterilmiş bir sevdanın eşiğinde adım Yakışmadı ne seni sevmek ne de gelmek... Göğsümün üzerini titreyen ellerimle bastırırken,  Bir bana yakışmadı adım atmak... Sen, gölge değildin.  Gerçek kadar çırılçıplak.  Yalan yakışmadı bu yüzden, Sevda denen otağıma.  Şimdi sen söyle.  Hangi ağacın dalında tabutum  Ve hangi toprak saklar donuk bir dünya da yüreği  Hangi deniz kalır apayrı Su’dan... Yakışmadı, yakışmadık... Bu yüzden hiçbir fotoğraf karesi saklamadı bizi... Hiçbir yol kabul etmedi, gölgemizi. Ve geceler bu yüzden hep isyan etti, aynalara ...    Yarın ölüp gideceğiz, farklı şehirlerde okunacak selâmız, Ayrı ayrı kılınacak namazımız.  Ve toprak önce ikimizden birini sarıp diğerini sağ bırakacak... İşte o zaman yanacak bizi yanyana getiremeyen zaman... Ve işte o zaman ağlayacak ikimizden biri... Sahi ölsem... Nereden, nasıl duyacaksın ki! Biz hiç yakışmadık, Aslında bu yüzden sevmedim seni hiç  Bu yüzden aramadım,  Bu yüzden yazmadım.  Ve bu yüzden gittim. Sevilecek biriydin lâkin aşk yoktu işte  Bunu anlatamadım, anlatmaya da çalışmadım.  Ben susmayı seçtim, sen umursamamayı... Sonra hiç olmuş satırların arasında buldum  Önce kendimi sonra sevgimi... Sevmek yetmiyordu, kavuşmak için.  Belki ölmek bile...  Zaten ben, ölmeyi senden önce istedim.  Belki de bu yüzden yakışmadı dilime, Birine, seni seviyorum demek... Biliyorum, sevmek harcım değil benim... Bu yüzden sevmedim hiç kimseyi... Dediğime bakmayın. Sevin! Sevmenin olgunluğuna erişen bir kalbiniz olsun. Çünkü dünyayı sevgi kurtaracaktır... Saygılar 
Ekleme Tarihi: 24 Temmuz 2025 -Perşembe

Yakışık Almaz

Ey gönlümün susmayan feryadı!

Sen, olmayan sabahın içeresinde kalanım.

Bir ben yakışmadım yanına

Bir ben sustum, bir ben konuştum sensiz akşamlara.

Dağlara, yollara anlatırken seni

Bir ben değişmedim sana bakarken

Sönen sokak lambalarına inat,

Bir ben yakışmadım yanına...

Bilirdim, kimsenin harcı değildi seni sevmek,

Bu yüzden düşmedi kimsenin dilinden, sevdaya dair cümleler

Bu yüzden yazmadı kalem bile "seni seviyorum" diye.

Çünkü yakışmadı, hiçbir geceye özlemek...

Ay ışığını saklarken koynumda ve 

Yastığına vurunca şavkı,

Bir bana yakışmadı boylu boyunca yanına uzanmak.

Bir bana yakışmadı, seni gizli saklı tutmak...

Daha neler neler var bir bilsen.

Ne kırgınlıklar ne öfkeler biriktirdim zamana... 

Susmak zorunda kaldığım,

Ve gitmek...

Evet, kapıyı gösterilmiş bir sevdanın eşiğinde adım

Yakışmadı ne seni sevmek ne de gelmek...

Göğsümün üzerini titreyen ellerimle bastırırken, 

Bir bana yakışmadı adım atmak...

Sen, gölge değildin. 

Gerçek kadar çırılçıplak. 

Yalan yakışmadı bu yüzden, Sevda denen otağıma. 

Şimdi sen söyle. 

Hangi ağacın dalında tabutum 

Ve hangi toprak saklar donuk bir dünya da yüreği 

Hangi deniz kalır apayrı Su’dan...

Yakışmadı, yakışmadık...

Bu yüzden hiçbir fotoğraf karesi saklamadı bizi...

Hiçbir yol kabul etmedi, gölgemizi.

Ve geceler bu yüzden hep isyan etti, aynalara ... 

 

Yarın ölüp gideceğiz, farklı şehirlerde okunacak selâmız,

Ayrı ayrı kılınacak namazımız. 

Ve toprak önce ikimizden birini sarıp diğerini sağ bırakacak...

İşte o zaman yanacak bizi yanyana getiremeyen zaman...

Ve işte o zaman ağlayacak ikimizden biri...

Sahi ölsem...

Nereden, nasıl duyacaksın ki!

Biz hiç yakışmadık,

Aslında bu yüzden sevmedim seni hiç 

Bu yüzden aramadım, 

Bu yüzden yazmadım. 

Ve bu yüzden gittim.

Sevilecek biriydin lâkin aşk yoktu işte 

Bunu anlatamadım, anlatmaya da çalışmadım. 

Ben susmayı seçtim, sen umursamamayı...

Sonra hiç olmuş satırların arasında buldum 

Önce kendimi sonra sevgimi...

Sevmek yetmiyordu, kavuşmak için. 

Belki ölmek bile... 

Zaten ben, ölmeyi senden önce istedim. 

Belki de bu yüzden yakışmadı dilime,

Birine, seni seviyorum demek...

Biliyorum, sevmek harcım değil benim...

Bu yüzden sevmedim hiç kimseyi...

Dediğime bakmayın. Sevin! Sevmenin olgunluğuna erişen bir kalbiniz olsun. Çünkü dünyayı sevgi kurtaracaktır...

Saygılar 

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve denizli20haber.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.